Tour de l'Obiou

Kleine week door een ondergewaardeerd gebied in de schaduw van de Vercors

Periode:van 4/10/5005 tot 9/10/2005
kaart:Top 25 kaart 3337OT. Dévoluy.

Dag 1
Maandagavond met de Eurolines bus vanuit Antwerpen naar Grenoble.
Overgestapt op de trein die ons tot Lus-la-Croix-Haute bracht.
Tot daar al met de nodige vertraging maar nog net op tijd om via La Jarjatte tot het eind van het dal te lopen voor het echt donker begon te worden.
Nog voor de klim naar Cabane du Fleyrard, bij Ravin de la Chaumette hebben we onze tent opgezet.
Vanuit het dorp Mens zou je sneller bij de bergketen zijn waar de L’Obiou deel van uitmaakt.
Maar zo zijn er nog wel meer mogelijkheden.

Dag 2
De volgende dag naar lac du Lauzon. Een bijna dichtgegroeid meertje.
Meertjes zijn een zeldzaamheid in dit kalkmassief.
De flessen bij source du Lauzon gevuld om dan via de GR93 over Col des Aurias te trekken.




Sneeuwresten onder de voeten door het slecht weer van de voorbije dagen. Een heel mooie hoek.
Zijn omweg de moeite waard.
Via Col de la Croix naar ‘le Serre’ waar we in een bijna vlakke wei, op de kaart als ‘les Gravelles’ aangeduid, onze tent hebben opgezet.
Bij de stal die in deze wei staat is er water te vinden.
Het uitzicht op Grand Ferrand is ‘mooi’ te noemen.
De eilandjes loofbos die in de wei staan breken het geheel en zorgen voor een steeds veranderend kader als je er doorheen loopt.
We hebben die dag een grote onzinnige omweg gemaakt.
Reden: de afslag bij Col du Devés hadden we gemist.
Het bos te ondoordringbaar om brutaal onze eigen weg te zoeken.
Het enige voordeel is geweest dat ik nu de extra wetenschap heb dat de onbemande hut bij Pique-Nique du Grand Ferrand, met bron, een degelijke hut is om te overnachten.



Dag 3
De volgende dag via twee andere degelijke onbemande hutten, Baraque Forestiere de Pravert en Baraque Forestiere de sous Courtet (bij de tweede is er in de buurt geen water te vinden) hoogte gemaakt om langs de westkant van het massief te lopen om bij Col de l’Aiguille af te dalen om onze tent op te zetten in de buurt van Chalet de Bachillianne.
Mooie laatste uren met prachtige uitzichten.
De col is een uitgelezen plaats om te bivakkeren.
Uitgelezen omdat je zowel in noordelijke als in oostelijke richting over de graat kan trekken om hogere delen op te zoeken maar we zaten zonder water.
Geen tijd gehad om eerst nog even af te dalen naar Refuge de Rochassac.
Dit is een gesloten onbemande hut met bron en een winterruimte voor twee personen.
De bron bij Chalet de Bachillianne wordt gebruikt om de drinkbakken van het vee te vullen.
De hut zelf was afgesloten. Het zomerverblijf van een herder.
Eentje die met zijn tijd mee gaat want hij had een auto.
Vandaag een paar keer een brede zo goed als droge rivierbedding overgestoken.
Ik kan me voorstellen dat in het voorjaar of bij zware regenval dit wel eens een heel moeilijke hindernis zou kunnen worden.
We waren al lang niet meer op schema want eigenlijk was het plan om ten oosten van de l’Obiou (2789m) de tent te slaan om in een dagtocht naar de top te lopen.

Dag 4
Een wondermooie ochtend was het met een opgaande zon boven de Ecrins.
De toppen in het licht terwijl de rest van het landschap nog onder een dikke deken lag.




Vanaf Chalet de Bachillianne was het plan om een deel van de achterstand in te halen door de aansluiting te vinden op de ‘GR de Pays’ en dan via wat afstekers in de buurt van ‘le Grand Villard’ te geraken.
Niet zo evident en na de zoveelste keer de mist te zijn ingegaan beslist om naar de verharde weg te lopen om zo via het asfalt van de D217 en later de D937 een stuk verder zuidelijk te geraken.
Tegen valavond ten NO van ‘la combe de l’eau’ (links van de D937)in een weiland bij een schuur en kleine cabane onze tent opgezet.
Tussen de ‘cabane’ en een afgesloten schuur is een ton ingegraven waar helder water te vinden was.
De cabane is ongeschikt om te overnachten maar ze kwam als geroepen om er ons potje in te koken.
Reeds verschillende uren dat, door onweders de regen met bakken uit de lucht viel.
Mijn persoonlijk hoogtepunt kwam de volgende dag.

Dag 5
Het bivak in Vallon des Aiguilles.
Een plaats waar ik enkele jaren geleden al eens had overnacht maar waar ik opnieuw eens wilde vertoeven.
Een ‘hoog’vlakte, ingesloten tussen Crete du Vallon en Serre du Vallon. Tegen 14u waren we er. Ruimschoots de tijd om eens tot en over Crête du Vallon te lopen.
Terwijl mijn schoonbroer luierend met een goed boek zijn tijd nuttig wist te spenderen.

Dag 6
De volgende dag via Col des Aiguilles. Inmiddels was het zondag.
In de bossen onder de col, hele gezinnen met een mand onder de arm op zoek naar paddestoelen.
Terug naar ‘la Jarjatte’ en Lus–la-Croix-Haute waar we tegen 15u onze trein hadden.
Voor ons zat het erop.
De Eurolines bus van 18u bracht ons die nacht terug naar huis.

Reeds twee keer dat ik dit gebied erg vluchtig heb bezocht. Het lijkt me een gebied dat een grondiger verkenning verdient. Nogal wat mogelijkheden om ongebaand wat graatwandelingen te maken.

Door tijdsgebrek ligt de het hoogste punt (Grande Tete de l'Obiou) er nog steeds onbezocht bij. Het massief springt in het oog omdat het, hoewel niet zo hoog, omringd door groene bossen en weilanden toch 'oplicht' in het landschap. Dooraderd met GR paden en likken verf (geel) van plaatselijke routes.

Het was niet evident om op het juiste spoor te blijven en daar heeft niet alleen mijn gebrekkige oriëntatie mee te maken. Sommige stukken worden weinig belopen en door werkzaamheden in de bossen klopt de realiteit niet altijd met de kaart.

Deze tocht is grotendeels gebaseerd op een beschrijving uit het boek ‘Trektochten in de Franse Alpen’ van Hans Lasonder.

Fotoalbum

Forum waar enkele specialisten voorbij komen

Inspirerende site met mooie foto’s.
Hij maakt er een sport van om er als eerste bij te zijn
door geregeld op toppen/graten te overnachten voor de zonsopgang te fotograferen

Openbaar vervoer

Reacties

  1. Beste Ivo,

    Mooie tocht die ik zelf graag zou willen doen. Over Vercors las ik dat er erg weinig drinkwater was. Nu vroeg ik mij af hoe dat er binnen dit gebied voorstaat.

    Hartelijk dank, vriendelijke groet,

    Romke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Romke,
    Drinkwater, voor de devoluy zal het een beetje beter zijn dan de schaarse bronnen op het plateau van de Vercors; Toch zal je je voorraad goed moeten plannen als je op hoogte wil blijven. Eenmaal in de dalen zal het nog wel meevallen, af en toe zal je ook wel een woning of boerderij tergenkomen waar je kan gaan tanken. Het is daar grotendeels allemaal kalk dus erg goed houdt die het water hogerop niet vast. Ik heb in het verslag genoeg stil gestaan bij mogelijke plaatsen om je te bevoorraden. De kaart zal veel duidelijk maken waar er nog andere bronnen zijn in de nabijheid

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts